Lisi Pamiętnik #26

Znowu zasnęłam. Obudziło mnie szturchanie w bok.
-Hę? C-co..?- spytałam zaspana.
-Kyubi, wstawaj...- wyszeptał Kenya.
-Ale o co chodzi?- spytałam podnosząc się na łapy.
-Potem ci wytłumaczymy... Chodź...- mruknął. Wyszłam za nim i zobaczyłam wszystkich zebranych w jednym miejscu.
-Co tu się wyrabia?!- zdziwiłam się.
-Kyubichan, słuchaj. Shadow rządzi lasem. Zobaczyliśmy to na własne oczy... Tam nie jest bezpiecznie... Zwierzęta chodzą smutne, wiele jest chorych. Musimy iść się tym zająć!- tłumaczył Konar.
-Co? On rządzi lasem? Jak on śmie... Zdrajca- warknęłam.
-Wiemy że to denerwujące, ale musimy zachować spokój. Tylko ty możesz pokonać Shadowa, ale...- uciął.
-Ale co?- mruknęłam zniecierpliwiona. Jeleń potrząsnął głową i dokończył:
-Ale ty jesteś jeszcze zbyt słaba aby z nim walczyć. Ogółem, jesteś ranna i nie możesz atakować ani robić uników...-.
-Czemu tak sądzisz? Łapa się już prawie zagoiła... Zanim dotrzemy do lasu nie będzie śladu po ranie!- zaprotestowałam -Musimy się tym zająć teraz! Nie mamy chwili do stracenia... Ja nie mam chwili do stracenia!-.
-Nie o to chodzi... Kyubichan. Musisz odpocząć. Do najbliższej nory prowadzącej do lasu jest jakieś pół mili... Po drodze będzie wiele postojów... A nam zależy na czasie, rozumiesz?- mruknął Szara Stal.
-Rozumiem, ale poradzę sobie! Czemu uważacie mnie za jakiegoś słabeusza? Wybraliście mnie na władcę, pozwoliliście rządzić lasem i chce to robić, a reszta alf nie będzie mi rozkazywać!(oryginał:"Przecież to wy chcieliście abym rządził, wsadziliście mi koronę na głowę, i nie będzie mi teraz jakaś durna szlachta mówić co mam robić, bo to ja jestem królem!")- zdenerwowałam się.
-Spokojnie... Wiemy że cie to denerwuję ale tylko jeden dzień więcej... Serio Kyubi... Proszę...- westchnął Kenya. Westchnęłam.
-Dobra...- mruknęłam i wsunęłam się do nory -Skoro mam odpocząć to od razu idę spać, proszę obudzić mnie gdy będziemy wyruszać, ani chwili wcześniej!- ostrzegłam. Reszta kiwnęła głową i rozeszła się na boki. Mimowolnie zamknęłam oczy i zasnęłam...
Obudził mnie głośny huk, który rozległ się nad drzewami. "No hiper... teraz burza..." - pomyślałam. Otworzyłam oczy i rozejrzałam się dookoła.
-Kenya... Pssst... Kenya!- wyszeptałam. Biały kształt leżący obok mnie poruszył się.
-C-co? Aaaaaahhhh....- ziewnął.
-Kenya, czy ty spałeś przytulony do mnie?- spojrzałam mu w oczy.
-Ta... Nie... Znaczy się... Nieważne!- rozbudził się i odsunął kawałek.
-Dobra... Nieważne. Gdzie śpi reszta?- spytałam.
-Oni? Sypiają koło nory.- powiedział.
-Aha...- mruknęłam.
-Gdzie idziesz?- spytał kiedy wychodziłam z nory.
-Zobaczyć co dzieję się na dworze...- odpowiedziałam.
-Okej... Tylko nie odchodź za daleko od nory... Nie chcę znowu cię zgubić...- mruknął i schował pysk w łapy.
-Okej...?- powiedziałam odwracając wzrok. Na dworze było zimno, deszcz zacinał jak nie wiem. Szara Stal i Lino siedzieli przed norą i rozmawiali.
-Hej, gdzie Konar?- spytałam.
-Śpi, Serek też. Przed chwilą skończyli wartę. Po nas idzie Kenya i Grauer- powiedział Lino.
-Woah! Lino w końcu spoważniałeś!- zdziwiłam się.
-Nom... Teraz nie ma czasu na zabawę, no nie?- mrugnął.
-Ta.. Chyba tak..- uśmiechnęłam się. Wróciłam do nory i ułożyłam się do snu, udając ze nie zwracam uwagi na Kenyę który przysunął się do mojego boku... Nawet sama się do niego przysunęłam... Boże... Odwala mi! Po chwili zasnęłam.
[Następnego ranka]
Obudziłam się wyspana i spokojna. Gdy wyszłam na dwór chłopaki śmiały się jak nie wiem.
-Co was tak śmieszy?- spytałam siadając koło Grauera.
-Lino bawi się w Draculę...- westchnął Szara Stal i wskazał dziobem na wilka.
-Jestem Dracula!- wrzeszczał wystawiając język i robiąc zeza.
-O... Mój... Boże... O mój boże!- zaśmiałam się. Konar uśmiechnął się spokojnie.
-Widzę że jesteśmy gotowi do drogi!- zaśmiał się -Idziemy?-. Wszyscy pokiwali głowami. Konar prowadził a my szliśmy za nim. Po kilku chwilach zobaczyliśmy małą sadzawkę... I momentalnie wszyscy pili łapczywie wodę, rozchlapując ją na boki. I znowu szliśmy, gawędząc spokojnie. Tak jakbyśmy nie mieli za kilka godzin walczyć z żywym, złym cieniem!