Zaczarowany Las #13

-Kyubi! Kyubi żyjesz?!- ktoś krzyknął mi do ucha.
-Eeee co? Kto mówi?- spytałam.
-To ja, Konar- uniosłam głowę. Wokół stało z tuzin zwierząt różnych gatunków.
-Co tu się...- zaczęłam, ale Konar mi przerwał -Zemdlałaś. Chyba osłabił cię upływ krwi. Ale już chyba lepiej?- spytał.
-Ta...- podniosłam się na nogi -A te zwierzęta co tu robią?-.
-Usłyszały ten jazgot, przyszły zobaczyć co się dzieję- odpowiedział.
Spojrzałam po tłumie, po chwili kiwnęłam głową na pierwszego z brzegu ptaka.
-Leć po waszego władcę, rozumiesz? Leć i wracaj z nim, albo zostań tam do nocy- powiedziałam tonem nie znoszącym sprzeciwu. Kruk kiwnął głową i wyfrunął z jaskini. Wyszłam na zewnątrz. Dalej czułam się osłabiona, ale chciałam za wszelką cenę zobaczyć się z Szarą Stalą. Ruszyłam w stronę ptasiego zagajnika.
Grauer poszedł za mną. Biegłam jakiś metr przed nim. Po chwili z tyłu dobiegło mnie jego wycie. Shadow ugryzł go w szyję, wbijając kły głęboko w futro.
-Shadow?! Ty żyjesz?!- krzyknęłam, a po chwili obnażyłam kły.
Lis puścił w końcu Grauera i uśmiechnął się szyderczo.
-Ha Ha Ha- zaśmiał się krótko -Mnie nie pokonasz tak łatwo- po czym znowu rzucił się na mojego przyjaciela.
-Zostaw go!- krzyknęłam i zaatakowałam go w bark. Jęknął cicho, mimo to nie przestał gryźć Grauera. Zeskoczyłam z niego, aby ponowić atak. Znów skoczyłam i tym razem ugryzłam w szyję. Odskoczył od wilka, który ociekał krwią.

-Uciekaj!- rzuciłam w jego stronę, czekając aż Shadow zaatakuje. Lecz nie skoczył na mnie, jak się spodziewałam, lecz ponowił atak na Grauera. Zanim zdążyłam zrozumieć co się dzieje, lis gryzł już go w bark. Zepchnęłam go z niego.
-Odwal się!- warknęłam.
-Niby czemu?- spytał.
-A niby czemu nie?!- odpowiedziałam.
-Hmmm.... Dobre pytanie. Chyba dlatego że jeszcze żyje i nie mam zamiaru umierać?- powiedział i nastroszył sierść -Dobra, nie mam czasu, zakończmy to szybko.-.
-Co?!- oburzyłam się. Zanim się obejrzałam powalił mnie na ziemię i zadał śmiertelny cios Grauerowi. Po czym rozpłynął się w powietrzu. Wilk leżał nieruchomo na trawię.
-Grauer?- spytałam roztrzęsionym głosem -Grauer?! Słyszysz mnie?!-.
-K-K-Kyubi...- jego głos był ochrypły, z ust ciekła mu krew -Powiedz... Powiedz watasze... Lino zostanie Alfą... Przekaż... Wiedz że-że...- i tyle go słyszałam. Głowa opadła mu bezwładnie na ziemię, mimowolnie zamknął oczy. Cały ociekał krwią.

-Grauer? Grauer wstań! Nie możesz...- nagle przerwał mi znajomy głos.
-Kyubi, co się dzieję?- Kenya wychylił się zza krzaków -Usłyszałem twój głos, jakiś dziwny wie...- przerwał.
-On... On nie żyję Kyubi?- spytał.
-T-tak.... Shadow go zabił...- powiedziałam, czując że do oczu napływają mi łzy.
-Kyubi...- Kenya objął mnie łapą, ale wyślizgnęłam się.
-Chodźmy, chciał żeby powiedzieć watasze, Lino zostanie alfą.-.
-Okej...- Kenya ostatni raz zerknął na Grauera.
Ruszyliśmy w stronę skalnego tronu.